O nas

Zapraszamy do malowniczej miejscowości Swornegacie, która znajduje się w obrębie Rezerwatu Narodowego. Okolica ta obfituje w wiele jezior i rzek z których największe jest jezioro Karsińskie, w które przepięknie wplata się rzeka Brda. Okoliczne lasy są bardzo bogate w grzyby, jagody i borówki. Jeziora i rzeki są prawdziwym rajem dla wędkarzy i miłośników sportów wodnych. W pobliżu znajdują się wypożyczalnie sprzętu wodnego: kajaki, rowery wodne.

W tej oto miejscowości znajduje sie kwatera "U Helenki". Pani Helenka oferuje swoim gościom pięknie urządzone pokoje oraz tarasy, z których rozlega się wspaniały widok na jezioro Karsińskie. Odległość od kwatery do jeziora to tylko 100 metrów.

Do dyspozycji gości posiadamy:
  • 2 pokoje dwu osobowe
  • 3 pokoje trzy osobowe
  • 1 pokój czteroosobowy

Do dyspozycji gości posiadamy też dwie kuchnie.
Możliwość wynajmu całego domu dla 18 osób!

Wszystkie pokoje posiadają elektryczny czajnik do gotowania wody oraz radio, lodówkę i naczynia kuchenne. Gwarantujemy dostep do kuchni. We wszystkich pokojach łóżka z kompletami pościeli. Prawie wszystkie pokoje posiadają balkon, który jest wyposażony w meble balkonowe. Na terenie posesji znajduje się duży parking ogrodzony oraz miejsca do grillowania i aktywnego wypoczynku. W jednym pokoju łazienka jest do własnej dyspozycji, reszta pokoi posiada łazienkę obok pokoju.







Inne atrakcje w obrębie ośrodka

  • Wypożyczalnia kajaków, rowerów wodnych oraz górskich, windsurfing
  • Strzeżone kąpielisko
  • Możliwość wykupienia zezwoleń wędkarskich
  • Wiejski Dom Kultury, w którym odbywają się liczne dyskoteki
  • Amfiteatr, w którym odbywają się częste spektakle

Odgległóść do najbliższych miast:

  • Chojnice: 26 km
  • Człuchów: 35 km
  • Bytów: 43 km
  • Brusy: 18 km

Informacje o Swornegaciach

Nazwa obecna ustaliła się w XIX wieku. W dokumentach historycznych stwierdza się następujące jej odmiany:

  • Swornigac - 1272 r.,
  • Swornigat - 1275 r.,
  • Swornigacz - 1303 r.,
  • Sworngatz - 1354 r., 1382 r.,
  • Swornegacz - 1382 r ., 1400 r.,
  • Sfornegac - 1653 r.,
  • Swornogac - 1664 r.

Pierwszą wzmiankę o wsi podaje dokument papieża Grzegorza X z dnia 15 lipca 1272 roku, który poleca opiece biskupów chełmińskich ulokowany tutaj zakon augustianów. Ufundował go tutaj książę pomorski Mestwin II i jego żona księżna Eufrozyna.

W 1275 roku ojcowie augustianie dysponowali już kościołem. Książę Mestwin staje się ich dobroczyńcą nadając przeorowi Borysławowi Swornegacie wraz z jeziorem Łukomie.

W 1291 roku do wsi przybywa z licznym orszakiem książę Mestwin II i nadaje osadzie przywilej lokacyjny, potwierdzony przez biskupa włocławskiego, a następnie w roku 1294 przez księcia Przemysława II.

Ojcowie augustianie nie mieli tutaj spokoju. Klasztor w czasach krzyżackich często napadano. Z tego powodu Wacław III zezwolił w 1303 roku na połączenie augustianów z zakonem cystersów w Oliwie.

Aby zapobiec konfliktowi cystersi na życzenie wielkiego mistrza Luthera ks. Brunszwiku oddali Swornegacie Zakonowi. Administracyjnie osada została włączona do komturstwa tucholskiego i zamieniono ja na folwark.

W 1330 roku powstało tu wójtostwo krzyżackie. W 1382 roku komtur tucholski Henryk von Bullendorf nadał ziemię folwarczną nowym osadnikom.

W 1466 roku na mocy II pokoju toruńskiego Pomorze powróciło w granice Królestwa Polskiego. Swornegacie zostały włączone do klucza kosobudzkiego.

Przywilej z 1382 roku pozwala przypuszczać, że w osadzie była szkoła parafialna. Jej istnienie potwierdziły dokumenty z XVI i XVII wieku.

Wizytacja kościelna w 1695 roku potwierdziła istnienie we wsi drewnianego kościoła parafialnego z trzema krzyżami pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela i św. Bartłomieja.

Od 1617 roku, zapewne z braku duchownego, kościół administracyjnie został podporządkowany Parafii Konarzyny. Pewne usamodzielnienie nastąpiło w 1900 roku.

Obecny kościół murowany pod wezwaniem św. Barbary został zbudowany w 1916 roku. Dawniejszy, drewniany, pochodzący z 1742 roku przeniesiono do skansenu sztuki ludowej we Wdzydzach. Nastąpiło to w roku 1982.

W czasie między I a II wojną światową Swornegacie miały przeważnie drewniane chaty kryte strzechą. Ludność z trudem uprawiała piaszczystą i mało wydajną ziemię. Dodatkowym źródłem dochodu było rybołówstwo i praca w lesie.

Życie kulturalno-oświatowe było ożywione. Działało wiele organizacji fake Rolex społecznych. Aktywni byli działacze Związku Zachodniego zaciekle w czasie II wojny światowej ścigani przez hitlerowców. Wielu mieszkańców Swornegaci straciło życie. Ich nazwiska upamiętnia tablica umieszczona na ścianie kościoła parafialnego.

W 1932 roku została oddana do użytku murowana szkoła, funkcjonująca do dzisiejszego dnia.

Podczas okupacji hitlerowskiej ludność wsi została wysiedlona, a całą okolicę włączono do obszaru ćwiczeń wojskowych. Część ludności wywieziono w głąb Rzeszy, część do innych wsi powiatu chojnickiego. Z powodu nieostrożności żołnierzy wybuchł pożar i część wsi spłonęła.

Po wojnie władze PRL zamierzały ocalałą ludność przesiedlić na "ziemie odzyskane", a teren gromady przeznaczyć pod zalesienie.

Przystąpiono jednak do odbudowy wsi. Domy drewniane zamieniły się na murowane.

W 1962 roku ponownie wybuchł we wsi pożar i zniszczył pozostałe chaty.

W 1962 roku miejscowość została zelektryfikowana.

Wielkim wydarzeniem dla mieszkańców było otwarcie w 1963 roku domu kultury. Zbudowany został czynem społecznym.

W roku 1966 oddano do użytku internat przyszkolny. Nowy budynek internatu przekazano dzieciom w 1988 roku.

W 1995 roku społeczeństwo wsi otrzymało salę gimnastyczną.

Znaczne zmiany przyniosły lata dziewięćdziesiąte. Gmina Chojnice zainwestowała w Swornegaciach ogromne środki finansowe. Wieś została stelefonizowana, zwodociągowana i skanalizowana. Pojawiły się chodniki i stylowe lampy oświetleniowe.

Swornegacie ciągle rozwijają się. Stają się miejscowością wczasową szeroko znaną w Polsce.

Opracował mgr Ryszard Kontek
na podstawie: Cz. Wycech
"Powiat chojnicki - ziemia, ludność, przeszłość".
Życie gospodarcze i społeczne, Chojnice 1936 rok.